Jesteś zainteresowany konkretną ofertą?
Skontaktuj się z nami
Poproś o wycenę i szczegóły!
biuro@e-awos.pl
+48 575 701 105
Jesteś zainteresowany konkretną ofertą?
Skontaktuj się z nami
Poproś o wycenę i szczegóły!
biuro@e-awos.pl
+48 575 701 105
Program Aquarius
Ustawa Prawo wodne, która zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. unormowała obowiązek w drodze art. 120 – 132 ustanowienia strefy ochronnej obejmującej teren ochrony pośredniej ujęć wody. Art. 133 ust. 3 tejże ustawy, nakłada na właściciela ujęcia wody obowiązek przeprowadzenia analizy ryzyka obejmującej ocenę zagrożeń zdrowotnych w oparciu o dokumentację hydrologiczną lub hydrogeologiczną.
Obowiązek przeprowadzenia analizy (art. 133 ust. 4, ust. 5) mają: właściciele ujęć wody realizujący zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę, także właściciele indywidualnych ujęć wody, jeżeli woda przeznaczona jest do spożycia przez ludzi.
Przeprowadzona analiza ryzyka musi być przekazana do właściwego wojewody, a jeżeli wynika z niej konieczność ustanowienia strefy ochrony, należy złożyć wniosek wraz z załącznikami wskazany w art. 138 niniejszej ustawy.
Zgodnie z art. 133 ust. 2 pkt. 2, w przypadku, gdy właściciel ujęcia wody nie złożył wniosku o ustanowienie strefy ochrony ujęcia (a z przeprowadzonej analizy wynika konieczność jej ustanowienia) strefę ustanawia z urzędu wojewoda, jednakże koszt takiej formy ustanowienia strefy może być kilkukrotnie wyższy (nie wliczając kary grzywny nałożonej na właściciela ujęcia), a zgodnie z art. 134 ust.1 koszt ustanowienia strefy pokrywa właściciel ujęcia.
Gminny Plan Zaopatrzenia w Wodę w Sytuacjach Kryzysowych
Gminny plan zaopatrzenia w wodę w sytuacjach kryzysowych to kluczowy dokument, który ma na celu zapewnienie mieszkańcom dostępu do wody pitnej oraz ochronę przed skutkami niedoboru wody w sytuacjach nadzwyczajnych (np. katastrofy naturalne, awarie sieci wodociągowych, zanieczyszczenia wody, zagrożenia związane z konfliktami zbrojnymi). Zapewnienie bezpieczeństwa dostaw wody stanowi obowiązek gminy, dlatego też dokument stanowi
W ramach Planu określimy zapotrzebowanie w wodę w warunkach normalnych i specjalnych (w warunkach ograniczonych dostaw) oraz ocenimy istniejące zasoby i infrastrukturę, co jest podstawą do opracowania koncepcji zaopatrzenia w wodę w sytuacjach kryzysowych.
Kluczową częścią dokumentu jest przedstawienie dokładnych procedur określających sposób działań mających na celu zaopatrzenie w wodę w warunkach specjalnych, a także określenie sił i środków do ich realizacji, ze szczególnym uwzględnieniem opracowania systemu dystrybucji wody z studni awaryjnych. Plan zaopatrzenia w wodę w sytuacjach kryzysowych jest integralnym elementem Gminnego planu zarządzania kryzysowego i stanowi jego uzupełnienie umożliwiając wprowadzenie procedur postępowania w razie sytuacji kryzysowej.
Analizy ryzyka ujęć wody
i strefy ochronne
Ustawa Prawo wodne, która zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. unormowała obowiązek w drodze art. 120 – 132 ustanowienia strefy ochronnej obejmującej teren ochrony pośredniej ujęć wody. Art. 133 ust. 3 tejże ustawy, nakłada na właściciela ujęcia wody obowiązek przeprowadzenia analizy ryzyka obejmującej ocenę zagrożeń zdrowotnych w oparciu o dokumentację hydrologiczną lub hydrogeologiczną.
Obowiązek przeprowadzenia analizy (art. 133 ust. 4, ust. 5) mają: właściciele ujęć wody realizujący zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę, także właściciele indywidualnych ujęć wody, jeżeli woda przeznaczona jest do spożycia przez ludzi.
Przeprowadzona analiza ryzyka musi być przekazana do właściwego wojewody, a jeżeli wynika z niej konieczność ustanowienia strefy ochrony, należy złożyć wniosek wraz z załącznikami wskazany w art. 138 niniejszej ustawy.
Zgodnie z art. 133 ust. 2 pkt. 2, w przypadku, gdy właściciel ujęcia wody nie złożył wniosku o ustanowienie strefy ochrony ujęcia (a z przeprowadzonej analizy wynika konieczność jej ustanowienia) strefę ustanawia z urzędu wojewoda, jednakże koszt takiej formy ustanowienia strefy może być kilkukrotnie wyższy (nie wliczając kary grzywny nałożonej na właściciela ujęcia), a zgodnie z art. 134 ust.1 koszt ustanowienia strefy pokrywa właściciel ujęcia.
Plany Bezpieczeństwa Wody
Działalność człowieka: rolnictwo, przemysł, gospodarstwa domowe są w dzisiejszych czasach głównym źródłem zanieczyszczeń wody. W ostatnich latach, odpowiednia ocena zagrożeń i gospodarowanie ryzykiem stanowi coraz większe wyzwanie. Tworzy się więc rozwiązania mające na celu minimalizować zagrożenia dla systemów zaopatrzenia w wodę. Bezpieczeństwo tych systemów zależy przede wszystkim od wnikliwej identyfikacji potencjalnych zagrożeń i określenia procedur reagowania na nie. Narzędziem, które to ułatwia jest Plan Bezpieczeństwa Wodnego (PBW). Obowiązek posiadania PBW wynika wprost z Dyrektywy EU 2020/2184, a jego transpozycja do przepisów krajowych choć mocno opóźniona – jest na zaawansowanym etapie.
Obecnie trwają prace nad transpozycją przepisów do ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. PBW musi wykonać dostawca wody, czyli samorządowy zakład budżetowy lub spółka wodno-kanalizacyjna.
Ostateczny termin wykonania to 31.12.2026 r. i wynika on z dyrektywy niezależnie od terminu wejścia w życie zmian w przepisach krajowych. Niewykonanie w wyznaczonym terminie wiąże się z karami finansowymi za każdy dzień zwłoki. Wykonanie PBW przez doświadczony zespół ekspertów (których w Polsce jest niewielu) zajmuje do 6 miesięcy.
Przegląd obszarów i granic aglomeracji
Przegląd granic i obszarów aglomeracji to opracowanie kontrolne dla władz Gminy (oraz na potrzeby kontroli RZGW, NIK i WIOŚ) wraz z uzasadnieniem w przypadku konieczności zmian w aglomeracji. Granice aglomeracji wyznacza się uwzględniając zasięg systemu istniejącej sieci kanalizacyjnej oraz zasięg systemu planowanej do budowy sieci kanalizacyjnej. Są jednak wyjątki, do których należy podejść indywidualnie. Aglomeracja może obejmować obszar położony na terenie kilku gmin, jak również w granicach tylko jednej gminy (bądź jej części).
Aglomeracją mogą być związane ze sobą wioski bądź miasteczka (położone na terenie jednej lub kilku gmin), które są traktowane jako jeden obszar dla celów zbierania i oczyszczania ścieków.
Wyznaczenie obszarów
i granic aglomeracji
W celu właściwego wyznaczenia aglomeracji należy spełnić warunki określone w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 27 lipca 2018 r. w sprawie sposobu wyznaczania obszarów i granic aglomeracji. Aglomeracja powinna obejmować cały obszar, na którym skupienie ludności jest odpowiednie do jej wyznaczenia. Aglomeracja może obejmować obszar położony na terenie kilku gmin, może być również położona w granicach tylko jednej gminy bądź jej części.
Opiniowanie i uzgodnienie projektu uchwały z PGW Wody Polskie oraz w określonych przypadkach z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska – prace realizowane w imieniu Gminy przez AWOŚ, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa.
Taryfy wodno-ściekowe
Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, zadaniem każdej gminy jest prowadzenie działalności w zakresie dostarczania wody, jak i odprowadzania ścieków.
Zadaniem organu regulacyjnego jest ustalanie i zatwierdzanie taryf wodno-ściekowych, które przygotowywane są na podstawie wytycznych zawartych Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z 27 lutego 2018 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryfy oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków.
Zgodnie z przepisami, w taryfie należy policzyć koszty działalności związanej ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę i zbiorowym odprowadzaniem ścieków oraz podsumować dokonywaną sprzedaż, nie podnosząc cen w nieuzasadniony sposób.
Operaty wodnoprawne
Ingerencja w środowisko jaką jest pobór wód pociąga za sobą cykl obowiązków natury prawnej. Aby móc legalnie pobierać wodę należy uzyskać na to pozwolenie.
Operat wodnoprawny jest dokumentem specjalistycznym, który obowiązkowo załącza się do wniosku o uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego. Każdy operat wodnoprawny składa się z części opisowej oraz graficznej. Jego zadaniem jest uzasadnienie potrzeb wodnych danego użytkownika.
Przygotowanie operatu wodnoprawnego powinno być realizowane przez osoby doświadczone i kompetentne, które specjalizują się w zagadnieniach z zakresu gospodarki wodno-ściekowej oraz znają obowiązujące przepisy prawa wodnego.
GOZ lokalnie
W ostatnim dziesięcioleciu systematycznie rośnie ilość zużywanych surowców pierwotnych oraz ilość wytwarzanych odpadów, co negatywnie wpływa na środowisko naturalne, zwiększa emisję zanieczyszczeń oraz gazów cieplarnianych. W związku z tym, od kilku lat priorytetem Parlamentu Europejskiego jest wypracowanie polityk, które mają poprawić gospodarkę odpadami i pomóc w przejściu od gospodarki liniowej do gospodarki o obiegu zamkniętym.
Transformacja GOZ jest szczególnie istotna z punktu widzenia organizacji samorządu terytorialnego. Specyfikacja funkcjonowania JST sprawia, że jednostki te mają ogromny wpływ na transformację gospodarki w GOZ, świadcząc usługi publiczne oraz wykonując swoje zadania, np. poprzez zarządzanie środkami publicznymi, odpadami, wsparcie lokalnych przedsiębiorstw, promowanie zrównoważonej konsumpcji i produkcji, a także edukację mieszkańców.
Nasze nowe rozwiązanie jest zgodne zarówno z krajowymi, jak i unijnymi regulacjami prawnymi. Poniżej przedstawimy Ci, w jaki sposób GOZ lokalnie może pomóc w spełnieniu tych wymagań.
Analiza i audyt stanu gospodarki odpadami komunalnymi
Gminy są zobowiązane do osiągnięcia docelowo 65% poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu oraz składowania jedynie 10% wytwarzanych odpadów do roku 2035, co dla wielu gmin jest nie lada wyzwaniem. Od 2025 r. gminy zobowiązane są selektywnie zbierać dodatkowe frakcje – odpady tekstylne, oraz segregować odpady budowlane i remontowe przyjmowane w ramach PSZOK. Na gminne systemy gospodarowania odpadami komunalnymi niewątpliwie wpłynie także wprowadzenie systemu kaucyjnego w naszym kraju. Systematycznie rosnące koszty gospodarowania odpadami, zmieniające się przepisy, problemy z infrastrukturą, niski stan świadomości ekologicznej społeczeństwa, wszystko to powoduje znaczny wzrost kosztów obsługi systemu selektywnej zbiórki i gospodarowania odpadami, wzmagając niezadowolenie mieszkańców.
Audyt stanu gospodarki odpadami komunalnymi polega na dogłębnej analizie funkcjonowania systemu, zdiagnozowaniu problemów i określeniu rekomendacje mające na celu usprawnienie działania gospodarki odpadami komunalnymi, co bezpośrednio przekłada się na zredukowanie kosztów ponoszonych w ramach gospodarki odpadowej.
Wspieramy także gminy w wykonaniu obowiązkowych (wymaganych na mocy art. 9tb ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach) analiz stanu gospodarki odpadami komunalnymi.
Zezwolenia na zbieranie
i przetwarzanie odpadów
Przedsiębiorcy działający w różnych dziecinach gospodarki muszą przestrzegać rygorystycznych przepisów związanych z ochroną środowiska, między innymi związanych z gospodarowaniem odpadami. Obowiązki te nie omijają także spółek komunalnych.
Zdobycie odpowiednich zezwoleń, takich jak zezwolenie na zbieranie i przetwarzanie odpadów, jest kluczowym elementem funkcjonowania wszystkich przedsiębiorstw, które mają obowiązek uzyskania decyzji odpadowych. Posiadanie tych dokumentów nie tylko jest zgodne z przepisami, ale także umożliwia prowadzenie działalności w sposób odpowiedzialny zarówno ekologicznie, jak i społecznie.
Jeżeli potrzebujesz wsparcia w opracowaniu adekwatnych wniosków i dokumentacji lub w przeprowadzeniu analizy obowiązków, które dotyczą Twojego przedsiębiorstwa, skontaktuj się z nami.
Biogazownie komunalne
i rolnicze
Jednym ze sposobów na obniżenie kosztów ponoszonych przez gminę są: segregacja odpadów organicznych i przetworzenie ich w wysokokaloryczny nawóz oraz produkcja energii elektrycznej i cieplnej.
Takim rozwiązaniem jest biogazownia. Biogazownia może przyjmować i przetwarzać wszelkie, posegregowane odpady organiczne, począwszy od odpadów z produkcji rolnej, hodowlanej, przetwórczej – a kończąc na posegregowanych odpadach żywnościowych od każdego gospodarstwa domowego oraz osadach pościekowych z gminnej oczyszczalni.
Programy funkcjonalno-użytkowe (PFU)
Program funkcjonalno-użytkowy wprowadzono do systemu zamówień publicznych już w 2004 r. wraz z wejściem w życie ustawy Prawo zamówień publicznych. PFU obejmuje opis prac budowlanych, przeznaczenie ukończonych robót budowlanych oraz stawiane im wymagania architektoniczne, techniczne, ekonomiczne, materiałowe oraz funkcjonalne. Zgodnie z art. 31 ust. 2 Prawo zamówień publicznych, program funkcjonalno-użytkowany jest wymagany gdy zamierzamy przeprowadzić postępowanie dotyczące zamówienia publicznego obejmujacego: sporządzenie projektów budowlanych bądź wykonawczych, uzyskanie wymaganych przepisami prawa uzgodnień i zatwierdzeń opracowanego projektu budowlanego, uzyskanie pozwolenia na budowę, wykonanie robót budowlanych na podstawie sporządzonych projektów wraz z uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie.
Wymogi formalne dotyczące zakresu oraz formy PFU zawarto w zapisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego.